Mijn naam is Joost Röselaers, ik ben 40, getrouwd en heb twee jonge kinderen, en in het dagelijkse leven ben ik predikant van de Remonstrantse gemeente Amsterdam. Ik heb theologie in Leiden en Kaapstad gestudeerd, en ik studeerde af op de Waarheids- en Verzoeningscommissie. Ik ben sinds mijn studententijd diverse keren teruggekeerd naar Zuid-Afrika. Het land fascineert mij. De natuur en de mensen, maar ook de maatschappelijke vraagstukken die er spelen en de wijze waarop men daarmee omgaat. Het land ervaar ik soms als een laboratorium waar veel onder hoogspanning ligt. Daar kunnen bijzonder inspirerende ervaringen en ideeën uit voortkomen. Ik ken het Zuid-Afrikahuis al lang vanwege zijn bibliotheek en de vele activiteiten die er georganiseerd worden. Een trefpunt voor mensen die een liefde delen voor Zuid-Afrika! Ik vind het een grote eer om bestuurslid van het huis te mogen zijn, en zet mij de komende jaren graag met bestuur en medewerkers in voor activiteiten en profilering van het Zuid-Afrikahuis.

Joost Röselaers

‘Mijn naam is Sophie van Putten-Velthuizen, ik ben 31 jaar oud. Mijn man en ik verwachten ons eerste kind in mei 2021. U kunt mij kennen van mijn betrokkenheid bij het Jongerenproject: sinds mijn deelname in 2012 heb ik mij ingespannen voor de Commissie Studiereizen, waaronder ook een paar jaar als voorzitter. Tijdens mijn eerste bezoek aan Zuid-Afrika heb ik mijn hart verloren aan de taal, het land, de mensen en de wijn. Die liefde is met ieder contact gegroeid. Aangezien taal mijn vakgebied is, heb ik vervolgens een aantal keren met veel plezier de cursus Nederlands voor Zuid-Afrikanen in het Zuid-Afrikahuis mogen verzorgen. In het dagelijks leven ben ik docent Nederlands op het ROC van Amsterdam bij de opleiding Business Events en Hospitality. Die opleiding heeft raakvlakken met mijn nieuwe portefeuilles binnen het bestuur van Stichting Zuid-Afrikahuis Nederland, namelijk de evenementenorganisatie en het Jongerenproject. Ik voel me vereerd om mijn expertises in dienst te kunnen stellen van het Huis en zo de band met Zuid-Afrika warm te houden.’

Sophie van Putten-Velthuizen

Mijn naam is Brigitte van Schoote, ik ben woonachtig in het mooie Gent (België) ben advocaat en heb vier volwassen kinderen en 5 kleinkinderen.

Mijn liefde voor Zuid-Afrika is gegroeid door de atletiek. Twee van mijn kinderen waren internationale atleten die heel regelmatig trainden in Stellenbosch. Mijn zoon was een olympische atleet (halve finale in Athene en Peking) en zoals veel Europese landen uit het Noorden, bereiden de olympische atleten hun atletiekseizoen voor in Zuid-Afrika en voor mijn kinderen was dat dan Stellenbosch. Tijdens mijn verblijf verloor ik mijn hart aan dat prachtige land, aan de taal, de prachtige natuur, de diversiteit onder de mensen en nog veel meer. Dit alles deed mij beslissen om daar een huis te kopen. Via via werd ik in Stellenbosch lid van de Vlaams Zuid-Afrikaanse cultuurstichting en het was ook in Stellenbosch dat ik naar aanleiding van een bijeenkomst mijn confrater en voorzitter in Vlaanderen, Frank Judo, ontmoette.

En zo gaat het verhaal verder: ik werd in Vlaanderen eerst lid van de algemene vergadering en nadien van de raad van bestuur en deze zomer werd ik voorgedragen om als vertegenwoordiger uit Vlaanderen in dit huis bestuurder te worden. Ik onderhoud nog steeds heel goede contacten met de voorzitter in Stellenbosch die een Belg is (net prof emeritus Chemie aan de universiteit Stellenbosch). Ik verblijf, buiten coronatijd, ongeveer twee tot drie maanden in Zuid-Afrika en ben daar actief in het verenigingsleven en heb heel veel contacten met zowel Vlamingen, Nederlanders en uiteraard Zuid-Afrikanen. Er is trouwens al een vergadering gepland in januari om de werking ter plaatse verder te ondersteunen. Graag wil ik dan ook een schakel zijn tussen de drie landen en kunnen jullie te allen tijde op mij beroep doen.

Brigitte van Schoote

Johann Hattingh is Professor verbonde aan die Regsfakulteit van die Universiteit van Kaapstad.
Hy het sy opvoeding ontvang aan die universiteite van Stellenbosch, Kaapstad, Leiden en Cambridge. Tans bring hy gereeld besoek aan Nederland in sy hoedanigheid as besturende redakteur van ‘n vakjoernaal wat in Amsterdam uitgegee word.  Tydens sy studies aan die Universiteit Leiden het hy deelgeneem aan aktiwiteite wat by Keizersgracht 141 plaasgevind het.  Op die weg is hy bekend gestel aan die organisasies daar gesetel wat tot langdurige en vreugdevolle vriendskappe gelei het.  Hy woon in Kaapstad waar hy betrokke is by historiese en kultuurorganisasies en van waar hy beplan om die belange van Het Zuid Afrikahuis veral in die Weskaap provinsie te bervorder.  In sy vrye tyd spandeer hy soveel moontlik tyd in die buitelug deur gholf te speel, saam met vriende te wandel of ‘n natuurgebied te besoek.

Johann Hattingh