Woede. Een cultuurkritische analyse
‘De pijn en woede zijn er nog’, stelt de Zuid-Afrikaanse dichter Ronelda Kamfer over haar generatie, de zogeheten ‘rainbow’-generatie. Wat is er dan veranderd sinds de cynische gedichten van Peter Snyders, of de versregel ‘ik schrijf omdat ik woedend ben’ van Antjie Krog?
Literaire woede kan vele expressievormen aannemen, van Radna Fabias’ postmoderne gedichten in Habitus tot het realistische proza van Simone Atangana Bekono, of ook de opstandige humor van Tobi Lakmaker. Hoe wordt woede in de eenentwintigste-eeuwse literatuur geuit, en welke is de relatie met het ethos van de auteur? ‘Hoe scherper mijn woede brandt, hoe warmer de rest van mij is’, schreef Lieke Marsman.
Hoe vertaalt woede zich in literaire teksten? Is literatuur een effectief middel om woede te uiten? En hoe kan je emoties in literatuur analyseren? Wat leveren ons de affect studies op?
Het congres heeft als centraal thema het affect in de literatuur, meer bepaald de postkoloniale woede in tijden van dekolonisering. Twee dagen lang gaan letterkundigen in gesprek met psychologen, historici en filosofen over woede in de literatuur. Louise Viljoen, Alfred Schaffer en Courtneigh Ess verzorgen keynote-lezingen, speciale ruimte zal er zijn voor presentaties van Phd-studenten.
Cross-over 2024 wordt georganiseerd in samenwerking met de collega’s van de SAVN, de University of the Western Cape, University of Capetown en de Stellenbosch University.
Voor meer informatie, bezoek neerlandistiek.nl